About داستان های واقعی
About داستان های واقعی
Blog Article
۱۳ نوامبر بود که این جوان ۲۳ ساله حوالی ساعت ۳:۱۵ بامداد از خواب بیدار شد. دفیو به طور سیستماتیک به هر یک از چهار خواهر و برادر خود (یکی در سن ۹ سالگی) یکبار و به هر دو والدینش دو بار شلیک کرد؛ سپس به باری در آن نزدیکی فرار کرد و ادعا نمود که یک اوباش محلی خانوادهاش را به قتل رسانده است.
دقایقی بعد پسر بزرگسال خانواده به کافهای در نزدیکی خانهشان میرود و فریاد میزند که تمام اعضای خانوادهاش به دست ارواح خبیث سرگردان کشته شدهاند. بعد از صحبتهای غیرقابلباور پسر خانواده، علاوه بر پلیس، پای عکاسها و خبرنگارها هم به آمیتی ویل باز میشود و تصاویر دلخراش و گزارشهای هولناکی از این خانه به روزنامهها و برنامههای تلویزیونی مخابره میشود.
حتی برخی از مشهورترین قاتلان زنجیرهای آمریکایی قرن بیستم نیز در آن اقامت داشتهاند.
داستان
او به سادگی گفت: «وارنها در گفتن داستانهای ارواح خوب هستند.»
خواهرم و دو دختره دیگر نعره میکشیدند . به هر حال به هر جان کندنی بود خودم را از دستش رها کردم . ولی آن موجود ریز نقش و ستیزه جو خود را به جلو میکشید تا مرا بگیرد به هر حال موفق نشد . با قلبهایی لرزان و فریاد زنان به سمت خانه دویدیم و خانواده ام را از خطر آگاه کردیم و همه چیز را گفتیم . مردها بلافاصله دست از قهوه خوردن کشیدند و همراه ما که هنوز میلرزیدیم به بیرون از خانه رفتیم ولی هیچ عصری از آن موجودات زشت و کریه رو مشاهده نکردیم و از هر کسی سوال کردیم هیچ کسی نشانه و ردپایی در مورد آن پدیده به ما ندادند .
مک نامارا با تعدادی از قربانیانی که جان سالم به دربرده بودند مصاحبه کرد، وقایع و نظر کارآگاهان پرونده را کنار هم چید و یک اثر تحقیقاتی به نام به تاریکی خواهم رفت را پدید آورد.
لئو آن چنان ترسیده بود که نمیدانست چه کند و یا چه بگوید. آدریان هم از آینه نکاهی به عقب انداخت و متوجه شد که زن بدون سر در تعقیب آنهاست.
انشا با موضوع سالی که گذشت برای دبستان و دبیرستان با مقدمه، بدنه و نتیجه گیری
در این یادداشت از وبلاگ طاقچه قرار است که داستانهای حقیقتا ترسناکی را به شما معرفی کنیم که اصل و اساس آنها از دنیای واقعی گرفته شده است!
نیروهای آمریکایی در جنگ ویتنام از این باور مردم اطلاع داشتند و از آن بهعنوان حربهای برای به ایجاد رعب و وحشت در میان سربازان دشمن استفاده کردند. نیروهای آمریکایی با علم به اینکه بسیاری از مردم ویتنام نگران جان دادن سربازان به دور از خانه و کاشانهی خود هستند، از تاکتیک روانی به نام «عملیات ارواح سرگردان» استفاده کردند.
اگه راستش رو بخوای “بیشتر” از مادرم برای خودم خوشحالم کـه از این «فرصت و شانس»
پیرمرد در حالیکـه بـه زحمت، با دست لرزانش دکمه پیراهنش را میبست، با صدایی نحیف ولی همراه با غرور خاصی جواب داد: هیچوقت بـه این خوبی نبودم.
مغز دخترک وحشت زده، سریع شروع به کار کرد. هر دو در جلو را قفل کرد. سپس روی صندلی عقب پرید و درهای عقب را نیز قفل کرد.
نیازی به گفتن نیست که هیستر هفتهها نمیتوانست بخوابد. سپس بازدیدها آغاز شد.